Thuisbij - het dagboek van Jan
AlgemeenWat ooit als therapie is begonnen, mondde uit in een dagboek met boeiende en soms ontroerende verhalen. In deze column schrijft Jan Baaij over zijn dagen bij Thuisbij Uitgeest.
"Ze willen dat een hogere medische instantie ernaar kijkt en dat de dokter bedenkt wat de zusters ermee aan moeten."
Woensdag 15 oktober 2018
Vandaag – woensdag – was het Ilona-dag, maar ik heb Thuisbij verzuimd, ik heb een compleet blauwe hand vanwege de valpartij op maandag. Vandaag komt – als het goed is - dokter Ruud. De zusters op de gang vinden het een rare kleur en ze willen dat een hogere medische instantie ernaar kijkt en dat de dokter bedenkt wat de zusters ermee aan moeten. Ik heb ondanks die kleur toch geslapen. Maar ik zag een bezoek aan Ilona niet zitten. Ik heb dus verzuimd en de hele dag gependeld tussen bed en tafel en bed. Het was dus niks.
Margreet is op de workshop meet and eat. Wat het inhoudt hoor ik later vandaag. Dat kan wel laat worden. Ik bereid me voor op een uur of 17.00. Dat stond tenminste in de agenda. Ikzelf had ondertussen bami, best lekker. Maar daarna heb ik toch maar weer gelegen, en ook zo nu en dan op de rand van mijn bed gezeten. Met andere woorden, steeds tussen hangen en wurgen geleefd. Nou, geleefd? Ik ga maar verder op de dokter liggen/zitten wachten.
Ik had een mail van At aan Daniëlle. Volgens hem waren er minstens twee verhalen voor de Snipper bij Daniëlle, een van Anna Marie en een van Sanne. Ik twijfel of die verhalen al gemaakt zijn. Het kan goed zijn dat ik alleen de aantekeningen gemaakt heb, en dat de rest nog gedaan moet worden. Ik kan dat pas checken als Margreet thuiskomt. Met mijn gammele blauwe handje. Ik wacht het af. Ik heb ook echt geen zin dubbel werk te doen. Dus voor zover ik nu weet wordt het even afwachten. Het is nu kwart over twee.
Half drie reden we naar het ziekenhuis voor een foto. Ja, gebroken en nu in het gips. Wordt vervolgd.
Lees alle dagboekverslagen op http://uitgeest.thuisbij.eu/dagboek-van-jan
