Wonen op het allermooiste plekje van Uitgeest

UITGEEST - "We werden verliefd op de molen vanaf de eerste dag dat we voor hem mochten zorgen", aldus Riet van Eerden die al 23 jaar in de Tweede Broekermolen aan de Lagendijk woont. Wijlen haar echtgenoot Joop van Eerden kocht de molen in november 1997 van bewoner Niels Daan.

"Als ik ooit uit de molen ga dan moet jij hem kopen, jij zorgt er goed voor", had Niels hem al eens toegefluisterd. Op het moment dat de handtekening gezet was fietste Joop de Lagendijk op en keek nog eens achterom: 'Zo, nu is hij van mij' dacht hij vol trots.

"Waar begin je aan", kreeg hij weleens te horen. Er zat geen verwarming in de molen, er hing één lampje aan een draadje, kortom: er was nul comfort. Maar Joop keek er doorheen: molens waren zijn 'joie de vivre' en met het hele gezin maakten zij er een prachtig oud-Hollands paleisje van waarbij zij zoveel mogelijk authentieke onderdelen intact lieten.

Het molenvirus
En ja, de familie van Eerden noemt de molen een 'hem', want een molen heeft liefde en aandacht nodig, net als een mens. Zoon Michiel erfde het 'molenvirus' van zijn vader en heeft het onderhoud van de Noord-Hollandse dikkop op zich genomen. Alles gebeurt met uiterste voorzichtigheid: "Als de molen te hard gaat dan zou de kap opgetild kunnen worden, net als een helikopter. Wij houden dus 80 enden per minuut aan", vertelt Michiel. Vroeger kreeg de molenaar zelfs een dikke bekeuring als iemand van het polderbestuur zag dat hij meer dan honderd meter van zijn molen vandaan was terwijl hij draaide.

Michiel hielp zijn vader al van jongs af aan. Hij kan zich nog goed de herbouw van molen De Oude Knegt in Akersloot herinneren. Het kostte een bom met centen volgens vader Joop dus hij besloot zelf de kap te maken. Michiel was nog maar net een tiener toen hij zijn vader daarbij mocht helpen. "Ik vond het prachtig, we werkten met enorme hamers en beitels", zo vertelt hij. Toen de kap met een grote hijskraan op de herbouwde molen werd gezet was dat een kippenvelmoment. Michiel was apetrots.

Een vonk die oversprong
Alles begon met die zwarte dag in 1971. Vanuit zijn woning aan de Molenweg zag vader Joop dat molen De Kat in de fik stond. Vader was altijd al geïnteresseerd in molens maar op dat moment sprong de vonk, ironisch genoeg, echt over. Hij verzamelde een aantal buurmannen om zich heen en hielp de molen weer op te bouwen; zo ontstond de SUAM (Stichting Uitgeester en Akersloter Molens). Vader Joop was erg handig: "Wat zijn ogen zagen maakten zijn handen", aldus een trotse Riet.

Na project De Kat werd Joop gevraagd om te helpen met de renovatie van de Tweede Broekermolen, nog niet wetende dat hij de molen later zelf zou gaan bewonen. Al fietsend door Akersloot viel hem op dat de Dorregeestermolen volledig in verval was. De molen, die werd gebruikt als zomerhuis door een huisarts, was overwoekerd door bomen. 'Hier moet iets aan gebeuren', dacht Joop. Hij pakte de klus aan en werd vervolgens molenaar op de Dorregeestermolen, wat hij 25 jaar bleef.

Een molen leeft
De Tweede Broekermolen staat te 'lidderen' op zijn grondvesten als de molen draait. De schaduwen van de wieken snijden het zonlicht doormidden dat door het keukenraam naar binnenvalt. De vijzelkast in het hart van de molen klinkt als het ruisen van de zee.

De poldermolen ontlast het elektrisch gemaal en maalt 100 tot 120 kuub water per minuut als hij goed doordraait. En dat voel je. Als het 's nachts stormt rammelt alles in de slaapkamer, die zich op de eerste verdieping bevindt. Riet kruipt dan nog weleens in de behaaglijke bedstee in de eetkamer. Riet geniet met volle teugen van het leven in de molen!

Tekst: Margreeth Anema

<<<<<<<<<<<KADER>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Vroeger stonden er vijf molens om de Broekerpolder droog te houden. Er werd geteld vanaf Uitgeest dus vandaar dat de molen van de familie Van Eerden de 'Tweede Broekermolen' is genoemd. Toen de Vijfde Broekermolen afbrandde in 1876 kwam er een stoomgemaal. De Derde en Vierde Broekermolen werden gesloopt, die waren niet meer nodig. De Eerste en Tweede Broekermolen mochten blijven, zij moesten het eerste water malen omdat het zeker dertig uur duurde voordat het stoomgemaal op gang was. Toen deze in 1924 werd vervangen door een elektrisch gemaal werd ook de Eerste Broekermolen gesloopt.

Molenaar Ouwe Deijle redde de Tweede Broekermolen door deze voor een slopersprijs te kopen. De molen mocht alleen niet meer draaien dus werd al het gaande werk (draaiende delen) eruit gehaald. Later verkocht hij de molen aan Auke Baas die de molen weer draaivaardig maakte in samenwerking met de SUAM. In 1975 was de molen draaivaardig en in 1990 ook weer maalvaardig. Tot op de dag van vandaag maalt de Tweede Broekermolen gretig.