Thuisbij - het dagboek van Jan

Wat ooit als therapie is begonnen, mondde uit in een dagboek met boeiende en soms ontroerende verhalen. In deze column schrijft Jan Baaij over zijn dagen bij dagbesteding Thuisbij.

Zij had bij leven haar dankbaarheid vastgelegd in een bijzonder fraai geslaagd schilderij van de horizon van Uitgeest.

Woensdag 14 juni 2017

Als alles goed gegaan is, komt dit bericht bij jou binnen. Ik stuur het naar jou op. Daar komt ie. Dit was het nieuws aan Margreet bij het begin van de nieuwe dag. Dan nog even de 'boodschappentas' voor Ilona klaar zetten, dan kan ik het ochtendnieuws op de computer gaan lezen en gaan wachten op de thuisbij-taxi met chauffeur Rob. Rob was vandaag José, maar het resultaat was het zelfde.

Deze ochtend stond in het teken van slagen of zakken. Voor Daan van Ilona en Rob was het slagen geen punt. Dat was wel het antwoord op de vraag of hij cum laude zou slagen. Cum Laude was ook geen punt voor Daan. Maar er was meer. Als hij met  een 10 voor wiskunde zou slagen, leverde dat een taart van de wiskundeleraar op. Heel thuisbij zat gespannen aan de middagmaaltafel te wachten. Het werd net geen taart van de meester. Wel een feest. Wel een taart van een trotse mama Ilona.

De stenen-leggende stratenmaker had het terras voor de voordeur gelegd, en dat wilde weer zeggen dat we egaal-lopend binnen konden komen zonder onze nek te breken. Van de zomer kunnen we heerlijk in de zon zitten, zoals menigeen dat deze woensdag al vast uitprobeerde.

Vandaag hoorden we ook dat Thuisbij ook haar filiaal in Limmen kon gaan inrichten. Annette en haar partner hadden het pand voor Thuisbij Limmen gekocht. Ilona en Rob gaan nu met hun ervaring daadwerkelijk helpen bij het van het Limmer grond tillen van Thuisbij nr.2. Ze nemen er de tijd voor. Verstandig.  Spannend is het wel.

Nog meer belangrijk nieuws kwam van de partner van onze voormalige mede thuisbijer Ada. Deze Ada bleek een begaafd schilderes. Zij had bij leven haar dankbaarheid vastgelegd in een bijzonder fraai geslaagd schilderij van de horizon van Uitgeest. Vandaag kwam de partner dat schilderij brengen. Hun beider dankbaarheid was met grote schoonheid voor het nageslacht vastgelegd. Waarvoor de dankbaarheid van heel Thuisbij!  Het schilderij komt te zijner tijd op een mooie plek in Thuisbij. Ter nagedachtenis aan Ada, zoals het hoort.

De ouders van chauffeuse José kwamen uit Akersloot met een schaal vol kostelijke aardbeien. Tinie maakte ze vakkundig schoon. Wij smulden ervan. Twee keer, met slagroom en roomijs. Dat zijn van die dingen waarover bij Thuisbij nog weken likkebaardend nagepraat wordt.

Lees alle dagboek verslagen op www.thuisbij.eu/dagboek-van-jan