Thuisbij - het dagboek van Jan

Wat ooit als therapie is begonnen, mondde uit in een dagboek met boeiende en soms ontroerende verhalen. In deze column schrijft Jan Baaij over zijn dagen bij Thuisbij Uitgeest.

"Ik zeg het nog maar een keer: dat is elke middag verrukkuluk. En het zij hier nogmaals gezegd: Zalig!"

Vrijdag 22 juni 2018

Gisteren zijn de voetbal-slagers van Argentinië zo goed als uitgeschakeld in Rusland. Je kunt natuurlijk uitrekenen dat dat uitschakelen gebeurde door de kwalijke krachten van Kroatië. Die zitten er dus nog in en doen nog mee. God zegene de greep. Ze slaan in iedere geval kruistekens bij het begin van elke helft van de wedstrijd. En ze kijken daarbij met gesloten ogen richting hemel. Gisteren hielp dat nog aan de kant van Kroatië. Maar met de benoeming van Mark van Bommel bij PSV verwacht ik niet beters dan Modric z'n kornuiten.

We hebben aan tafel pseudo-geoefend zonder de pilatus-gymjuf. We hebben gelukkig wel evenveel lol gehad. Als het allemaal goed is gegaan, heeft Marrigje in Beilen van ons vrije-gym een beeld omvangen. We hebben stevig geoefend. Ik heb na thuiskomst geprobeerd enige tijd te slapen. Dat lukte helaas maar matig.

Ik heb van Ilona twee nieuwe toestemmingsverklaringen voor de Gegevens-bescherming mee gekregen. Je denkt toch niet dat je meerdere verklaringen op een vel mag zetten. Nee, nee, elke verklaring moet op een nieuw blad van de ambtenarij.

We aten natuurlijk weer zalig. Of om het met Tiny te zeggen 'verrukkuluk' . Een van ons was zo weg van de sla met ei en komkommer dat zij ervoor pleitte, dat er van de overvolle salade-schaal een foto gemaakt werd die dan daarna prinsheerlijk op Facebook gezet werd. Jammer alleen dat je van een hapje foto de smaak niet proeven kon. Daarvoor moet je lijvelijk aanzitten aan de middagmaaltijd van Thuisbij. En wie dat eenmaal geproefd heeft, zal die smaak niet gauw vergeten. Kun je nagaan hoe bekwaam de vrijwillige koks zijn die in de Thuisbij-keuken elke middag koken. Ik zeg het nog maar een keer: dat is elke middag verrukkuluk. En het zij hier nogmaals gezegd: Zalig!

Vanmiddag eten we weer bij Teun-Jan en Mirjam. Dat is al meer dan 30 jaar een dierbare traditie. De ene keer kookt Margreet, de andere keer een van de twee anderen. De kookkunst van Jan heeft de toets der kritiek nog steeds niet doorstaan. Wij sparen dus in dit opzicht met liefde onszelf.

Zou er vanmiddag nog een voetbalwedstrijd zijn in Rusland?

Lees alle dagboekverslagen op http://uitgeest.thuisbij.eu/dagboek-van-jan