Thuisbij - het dagboek van Jan

Wat ooit als therapie is begonnen, mondde uit in een dagboek met boeiende en soms ontroerende verhalen. In deze column schrijft Jan Baaij over zijn dagen bij Thuisbij Uitgeest

"Het belangrijkste punt is, dat ook hier 'niks moet'. Je bent tenslotte baas over je eigen lijf."

Woensdag 6 juni 2018

De woensdag is Ilona-dag, dus ik zat al op tijd klaar, met mijn dienst-koffertje op schoot voor de reis naar het Regthuijsplein. Vanuit de verte zag ik het oranje-zeildoek over Rob's bouwplaats wapperen. De bouw lag zogezegd helemaal stil.

Rob had - hoorden wij - andere taken, onder ander met de hond naar de dierendokter gaan. Het was met het dier niet rampzalig erg, maar Milo, die ik in deze column meestal Harrie noem, moest toch wel onder het operatie-mes. De klus aangaande de buitenmuur gaat dus morgen door. Of misschien later op deze woensdag. We duimen dat ze niet te veel last krijgen van het regenweer.

We zitten nog niet in de volledige bezetting aan de tafel. Volgens sommige van ons gaan we een rustige ochtend tegemoet. Kalmpjes aan, dan breekt het lijntje niet. Maar het lijntje breekt wel. De buitendeur gaat open en binnen de kortste keren zitten de stoelen aan de hele tafel van de eerste tot laatste stoel vol. Met onder andere een nieuwe 'klant', die luistert hebben wij begrepen naar de naam Lenie. Het is een mooie afwisseling tussen al die Tinies, die wij al rijk zijn bij Thuisbij. Ondertussen worden er aan tafel stevige discussies gevoerd. Op de eerste plaats over het al dan niet gebruiken van medicijnen. Sommigen van ons slikken wel vier soorten. Maar dat is nog niks. Een van ons krijgt per keer wel 7 soorten voor de kiezen. Na de diepgaande discussie zegt de slikster dat ze toch nog eens met de medicus in overleg gaat of er niet een handje vol van af kan.

Het belangrijkste punt is, dat ook hier 'niks moet'. Je bent tenslotte baas over je eigen lijf. Er vallen tenslotte rijpere oordelen over het al dan niet slikken van de pillen c.q. drankjes. Dat worden vast diepgaande gesprekken bij de plaatselijk medici de komende weken. En als het meezit komt er vast een open avond in de Zwaan. Er moet wel een goede gespreksleider gezocht worden anders wordt het een oeverloos gezwam in de ruimte. En ze mogen de tap wel pas na de pauze opengooien anders luistert er niemand naar de conclusies van de avond tegen de tijd dat het 17de kratje wordt aangeslagen. Kan dus een leuke avond worden.

Kerkbuurt is een fraai Uitgeester buurtschap, dat binnenkort 40 jaar bestaat. De Kerkbuurters gaan het binnenkort groots vieren met de aanleg van een grenzeloze buurtschildering. Onze Til en onze Marianne hoef je daarvoor geen schilderles meer te geven. Die ontwerpen zo'n volledige buurtschildering uit de losse pols. Het enige dat ze wel moeten afspreken zijn de uiterste maten van het meesterwerk en de eindtijd van de avond. Wij houden u op de hoogte.

Proost.

Lees alle dagboek verslagen op http://uitgeest.thuisbij.eu/dagboek-van-jan