Column Monique Teeling: Trainen
AlgemeenTwee keer werd de beklimming van de Alpe d’Huez uitgesteld en nu het eíndelijk doorgaat ben ik slecht voorbereid. Omdat er steeds in mijn achterhoofd een stemmetje jengelde dat er best weer een of andere vervelende mutatie zou kunnen opdoemen zodra ik onder aan die berg mijn wandelschoenen aan zou trekken.
Maar nu het er serieus op begint te lijken dat het hele feest doorgaat, word ik licht nerveus. Ik wandel veel maar alles is hier vlak in Noord-Holland op een paar wannabe heuveltjes in de duinen na. En ik kan u verzekeren die Alpe is allesbehalve vlak. Hij is 16 kilometer lang met een gemiddeld hellingspercentage van 8%. Nou kan ik iedere keer richting Akersloot lopen en die kluft over de snelweg een stuk of 20 keer nemen maar daar ga ik niet blij van worden. Dus ben ik maar weer eens richting sportschool gegaan om een abonnementje af te sluiten. Ze zijn daar verschrikkelijk aardig en behulpzaam, daar ligt het niet aan, maar ik kan er slecht aan wennen.
Ik ben, zo blijkt, meer een buitenmens. Ik kreeg uitleg hoe de loopband met alle mogelijkheden te bedienen en zo pakte ik meteen mijn eerste uurtje. Een blinde muur was mijn uitzicht, dat was mijn eigen schuld want ik kon ook bij het raam maar dat leek iets te exhibitionistisch. Ondertussen luisterde ik naar een podcast zodat het niet te saai werd. De tweede keer ging ik gezellig met mijn dochter en kletsend verstreken de minuten. Toen zij verderop oefeningen ging doen, zette ik de display aan. De vorige loopbandwandelaar had hem op televisie laten staan en ik viel midden in een film waar een wippend stel drukdoende was. Er waren meerdere opties en dus koos ik snel ‘wandelen door Nieuw-Zeeland’. De andere toestellen waarmee ik mijn benen kon versterken waren tamelijk zwaar behalve voor mijn dochter, zij zwiepte haar benen zonder moeite alle kanten op terwijl ik daar al in de gaten kreeg dat ik de volgende dag kreupel zou doorbrengen. Als toetje toch maar weer de loopband bestegen waar ik zowel de snelheid als de helling flink omhoog bracht. Zweetdruppels en vermoeidheid verminderden mijn zicht toen ik stomverbaasd op het display ‘GALOPPEREN’ las maar waar bij nadere inspectie ‘CALORIEËN’ bleek te staan.
