De zes vragen aan Margot Kick

1. Waar ben je geboren en getogen?
Ik ben in het Rode Kruis Ziekenhuis geboren, en opgegroeid in Uitgeest. Ik ben nu 22 jaar samen met Joost de Ruijter. We hebben twee lieve katten en wat ik erg leuk vind is dat sinds kort ook ons egelhuisje bewoond is.

2. Wat wilde je worden als kind?
In ieder geval wilde ik ondernemer worden, maar van het wat en hoe had ik nog geen idee. Zonder dat ik het wist heeft mijn vader vroeger bij zijn garagebedrijf ook een rijschool gehad. De appel valt dus niet ver van de boom: sinds 2008 heb ik mijn eigen rijschool.

3. Wat is je favoriete plek in Uitgeest en waarom?
Elk decennium is er wel een favoriete plek geweest; eerst je eigen buurtje met buiten spelen. In de puberteit waren dat de Buona Sera, The Gate en Bobs Planet, nu rij ik door alle straten van Uitgeest en geniet ik enorm van ons dorp.

4. Hoe werk je mee aan een betere wereld?
Graag had ik iets fantastisch willen antwoorden maar helaas constateer ik dat ik hier meer aan zou kunnen doen. Het enige wat mij nu te binnen schiet is dat ik fanatiek afval aan het scheiden ben en dat ik zonnepanelen heb laten plaatsen. Af en toe serveer ik bij de Stichting Meet & Eat in de Klop Uitgeest. Maar dat mag geen naam hebben. Als ik zie hoeveel tijd anderen stoppen in vrijwilligerswerk heb ik daar veel bewondering voor en wil ik in de toekomst daar wat meer mee doen.

5. Wat is jouw passie/geluk? Waar word je blij van?
Momenteel is golfen samen met mijn partner onze nieuwe passie. Ik word ontzettend blij van de levendige natuur en via de ‘longest drive’ (een 15 meter put) op naar de 19e hole; in het clubhuis alles nog eens bespreken onder een genot van een biertje, bitterbal en leuk gezelschap.

 6. De persoonlijke vraag van Ling Ling Lin van Danny’s Palace
“Hoe ervaar je het autorijles geven in coronatijd?”
Als zeer ingewikkeld, stresserend en onzeker. Al met al hebben we zo’n vijf maanden niet mogen lessen. Daardoor heb ik veel moeten interen op mijn reserves. Daarnaast waren er heel veel restricties en protocollen. Nu er weer nieuwe maatregelen zijn getroffen krijg ik opnieuw buikpijn of het hierbij gaat blijven of dat we weer dicht moeten. Ik heb daarom heel veel respect voor de horeca-ondernemers die maanden en maanden hun zaak moesten sluiten en nu opnieuw met de rug tegen de muur staan. Ondernemer zijn is al onzeker maar dat anderen nu voor jou kunnen beslissen of je wel of niet open mag blijven vind ik erg lastig. Hierin probeer ik wel flexibel te zijn en positief te blijven.

Margot geeft haar pen door aan Debbie Selvius met de persoonlijke vraag:
“Ik heb begrepen dat je speciale voedingsadviezen geeft aan mensen om zoveel mogelijk zonder medicijnen te leven, bijvoorbeeld met de ziekte MS. Zou je hier wat meer over willen vertellen?”