Coronasint, wie kent hem niet? "Het sinterklaasfeest gaat altijd door"
AlgemeenUITGEEST - Evenementen worden afgelast, Sint-Maarten was in veel regio’s een discussiepunt, sporten mogen onze allerkleinsten gelukkig weer wel en naar school mogen ze ook, maar zal de goede Sint daar nog komen in coronatijd?
Uitgeester Marcel van Herpen is pedagoog. Hij helpt ons graag met dit vraagstuk. Marcel stelt dat het sinterklaasfeest eigenlijk nooit ter discussie hoeft te staan: “Kinderen die in Sinterklaas geloven leven in de ‘magische wereld’. Voor deze jonge kinderen kan Sinterklaas met een paard over het dak lopen. Als dat kan in de beleving van kinderen, wat kan dan nog een probleem zijn?”
Als je in Sint gelooft, kan alles
Het sinterklaasfeest moet volgens Van Herpen dus gewoon door kunnen gaan. “Jonge kinderen geloven dus ook dat Sint ziek kan zijn, waardoor hij moet skypen. Sint kan ook komen met een staf van anderhalve meter - zodat ze weten hoeveel afstand ze moeten houden - en kinderen kunnen de staf ontsmetten. Kinderen zijn sowieso prima in staat om zelf mee oplossingen aan te dragen voor de problemen die elk jaar rond dit feest bedacht worden. Corona geeft soms grote problemen, maar Sint is er juist om die met de kinderen op te lossen.
Iedereen feest mee
Natuurlijk vroegen wij ook zijn mening over de pietendiscussie. Wat vinden kinderen daar eigenlijk zelf van? Sommige kinderen vertellen dat iedereen vroeger in de kleuterklas zwarte schmink kreeg, behalve de gekleurde kinderen. Die waren immers al zwart. De kleuters vonden het jammer dat ze geen schmink kregen, dat hadden ze ook wel gewild. Marcel noemt dit een serieuze vorm van buitensluiten, die "verkeerd verstaan kan worden", hoe goed bedoeld het ook was van de juf.
Hij pleit voor een feest voor iedereen. “Natuurlijk is Sinterklaas vieren met kinderen zelden een uiting van racisme. Maar er aanstoot aan nemen vanuit een overbekende geschiedenis is voorstelbaar. Waarom dan het feest niet toegankelijk maken voor iedereen? Waarom dan niet een kleine aanpassing die het mogelijk maakt dat iedereen mee kan vieren?” aldus Marcel, die aan den lijve de gevolgen van het kolonialisme ondervond tijdens zijn werkzaamheden in Suriname en op de Nederlandse Antillen.
Een kindervriend met een groot cadeau
Zelf speelde Marcel ook ooit een zwarte piet maar dit zou hij zó niet meer willen: “Ik zou geen zwarte piet meer willen zijn, zoals ik er ooit een was, maar een kindervriend met één groot cadeau: de zekerheid voor alle kinderen dat niemand wordt buitengesloten. Daar is geen roe voor nodig, maar een veelkleurige erkenning van iedereen waar we mee samen mogen leven.”
Tekst: Margreeth Anema