UItgeestse veilig thuis na een hachelijk avontuur in Ecuador

 Door: Margreeth Anema 

UITGEEST - Op 7 maart stapte de Uitgeestse Kelly van Leeuwen op het vliegtuig naar Ecuador waar zij vier weken zou rondreizen en vier weken vrijwilligerswerk zou doen op de Galapagoseilanden. “Het coronavirus was toen nog niet zo’n ding daar, er waren slechts zes mensen besmet. Dus eigenlijk was het daar beter dan hier,” aldus Kelly. Maar ze had nog geen idee dat ze in een hachelijk avontuur zou belanden.

Ze landde op zaterdag 7 maart in Ecuador maar al na een kleine week werd duidelijk dat er een lockdown zou komen voor 15 dagen. De reisorganisatie adviseerde Kelly om te blijven, want wat is 15 dagen op twee maanden? De lockdown bleek echter al snel voor twee maanden te worden afgekondigd. Kelly zat inmiddels in het Amazonegebied en werd over de maatregel ingelicht via een satelliettelefoon. Op dat moment begon haar hachelijke avontuur.

Europeanen hebben het virus naar Ecuador gebracht

Het enige wat Kelly wilde was naar huis. Vanuit het Amazonegebied werd de reizigers opgedragen zich te melden bij een Animal Rescue Center waar zij moesten verzamelen. Eenmaal daar aangekomen bleek dat er steeds meer vluchten naar het buitenland werden geannuleerd. Ook was er de angst dat het eten op zou raken, zeker nadat de kok ervandoor was gegaan. Er was veel onduidelijkheid maar de reisorganisatie bleef volhouden dat ze veilig was.

In Ecuador zelf was de sfeer grillig. De Zuid-Amerikanen geven de Europeanen de schuld van de coronacrisis, zij zouden het virus hebben meegenomen. Europeanen werden uit hostels geweerd en sommigen moesten slapen op straat. Ook zijn de maatregelen daar een stuk strenger dan in Nederland; zo moest iedereen verplicht een mondkapje dragen en werd er een avondklok ingesteld vanaf 14.00 uur. Het voelde verschrikkelijk onveilig voor Kelly.

Wegblokkades

De terugweg bleek een probleem: zowel het openbaar vervoer als de taxi reed niet en overal waren wegblokkades opgeworpen. Je mocht alleen reizen als je een vliegticket had waarmee je kon bewijzen dat je het land uitging. De prijzen van de vliegtickets waren inmiddels gestegen tot € 5000. Ze besloot een kreet om hulp op haar Facebookpagina te plaatsen.

Inmiddels adviseerde de overheid reizigers dringend om te vertrekken. “De overheid bood echter geen handvatten om me veilig thuis te laten komen,” aldus de ongeruste Kelly. Ook het thuisfront belde met Buitenlandse Zaken en het consulaat. “We werden van het kastje naar de muur gestuurd, er waren nog meer reizigers in het buitenland die opgehaald moesten worden,” zo kreeg Tijl, de vriend van Kelly, te horen.

Een spannende terugreis

Naar aanleiding van de oproep op Facebook werd Kelly benaderd door een reisagente uit het zuiden van het land. Zij wilde de repatriëring van Kelly verzorgen. Hier begon de terugreis, die ook nog spannend zou worden.

De reisagente regelde een repatriëringsvlucht voor Kelly, die alleen mensen op kwam halen. Dat gaf enige zekerheid, vooral omdat chartervluchten niet konden landen: de Ecuadorianen blokkeerden de landingsbaan nog een week ervoor. Daarna regelde de reisorganisatie in Ecuador vervoer naar het vliegveld. Bij de eerste wegblokkade hing een dreigende sfeer: Kelly werd getemperatuurd, haar paspoort werd gefotografeerd en het busje werd volledig ontsmet door mannen in witte pakken. Na een halfuur mochten ze doorrijden, waarna ze nog zeker negen wegblokkades moesten trotseren.

Eenmaal in het vliegtuig viel alle spanning van Kelly af. Ze landde op donderdag 26 maart in Nederland en Tijl kon zijn vriendin daar veilig in zijn armen sluiten. “De machteloosheid en hulpeloosheid frustreerde me. Je kunt je vriendin die 6000 km verderop zit gewoon niet helpen,” aldus een opgeluchte Tijl die blij is dat zijn vriendin weer veilig in Nederland is aangekomen.