Veel begrip onder ouders voor lerarenstaking

UITGEEST - "Ik wilde je laten weten dat ik veel respect voor je heb; de wijze waarop je de grote groep (30 kinderen) draait. Je doet en verzorgt zoveel leuke activiteiten met de kinderen. Je staat elke ochtend weer met een lach bij de deur; zelfs als je je niet zo lekker voelt of ziek bent. Mijn kind roept met regelmaat thuis: "Juf is de allerliefste juf van de hele wereld". Het wordt tijd voor werkdrukvermindering en vertrouwen in de professional. Juist als je je vak met ziel en zaligheid uitvoert is het zo belangrijk om ook de andere waardering in de vorm van salaris te krijgen. Kleinere klassen zodat jullie kunnen doen waarvoor jullie dit vak gekozen hebben. Goed dat jullie vandaag de school hebben gesloten, primair onderwijs is zo belangrijk".

Deze mooie woorden en andere steunbetuigingen kregen de leerkrachten van basisschool de Binnenmeer tijdens de lerarenstaking op woensdag 6 november. Op de Dam in Amsterdam had een deel van de Uitgeester leerkrachten zich verzameld, samen met bijna 10.000 andere mensen uit alle geledingen van het onderwijs.

Eén keer groep naar huis door ziekte leraar
"Het is op de Binnenmeer gelukkig slechts één keer voorgekomen dat bij ziekte van een vaste leerkracht bleek dat de flexpool leeg was en wij een klas naar huis moesten sturen. Meestal kan uitval opgevangen worden," zo vertelt een van de leerkrachten uit de onderbouw. "Het verbaasde ons dat er op de Dam geen afvaardiging van de pabo aanwezig was: zij moeten er juist voor zorgen dat er meer aanwas van leerkrachten komt," vult ze aan. Twee stagebegeleiders van Stichting Tabijn beamen dat de pabo qua vernieuwingen achterloopt op de praktijk en daarom misschien niet inspirerend genoeg is voor aankomende leerkrachten. "Ze krijgen bijvoorbeeld schrijfles op krijtborden in plaats van op digiborden. Krijtborden worden bijna nergens meer gebruikt," vertelt de leerkracht van de Binnenmeer.

Uitgelachen om toekomstig salaris
Ook het salaris van de toekomstige leerkrachten is niet aantrekkelijk, een belangrijke reden om niet voor een baan in het onderwijs te kiezen. Een voormalig stagiar van de Binnenmeer liet zich hierdoor niet uit het veld slaan. Hij vertelde op school dat hij door zijn vrienden werd uitgelachen als hij vertelde wat hij na zijn afstuderen zou gaan verdienen. "Voor mij als parttimer is het niet zo erg. Ik heb mijn schaapjes op het droge: een fijn gezin en een mooi huis. Ik kan me voorstellen dat je als jongere nog een huis wilt kopen en een gezin wilt stichten. Daar is geld voor nodig en dit wordt lastig met het salaris wat je te wachten staat als leerkracht," zo legt de juf uit.

Het is slecht gesteld met de werkdruk en het salaris in het onderwijs. Begin november, vlak voor de staking van 6 november, beloofde minister Arie Slob een extra bedrag van 460 miljoen. Een schijntje, volgens veel actievoerende leerkrachten. Bovendien is het bedrag voor een groot deel eenmalig. "Er is weinig zicht op waar het precies terechtkomt, daar zijn we heel benieuwd naar," zo vraagt de leerkracht zich hardop af. Meer acties worden niet uitgesloten.

Tekst: Margreeth Anema