Thuisbij - het dagboek van Jan

Wat ooit als therapie is begonnen, mondde uit in een dagboek met boeiende en soms ontroerende verhalen. In deze column schrijft Jan Baaij over zijn dagen bij Thuisbij Uitgeest.

"Maar het kan niet anders, dat is dus het noodlot van de 'kunst' in het algemeen en kunst bij Thuisbij in het bijzonder."

Woensdag 8 mei 2019

Mijn rolstoel had al dagen zachte banden. Vanmorgen hield mijn chauffeur José bij het laadstation tegenover de keuken stil. Het moest er vandaag maar eens van komen. Zuster Gurie liep voor ons door de gang. Ze had er volgens mij verstand van. Ze opende de deuren en begon te sleutelen. Ik zat er in mijn rolstoel met mijn rug naar toe. Ik zag dus niet wat ze allemaal achter mijn rug uitspookte. Maar het werkte. Dat kon je trouwens wel aan José overlaten.

Op een gegeven moment voelde chauffeur José aan een van de banden dat ze prettig hard aanvoelden. We dankten zuster Gurie en reden de gang door naar buiten, de drisselregen in. Ik hoop nou maar dat José goed gekeken heeft, zodat zij het de volgende keer zonder hulp van een zuster klaarspeelt. Nog liever hoop ik dat mijn banden voorlopig hard blijven.

Bij Thuisbij constateerden wij dat de beroemde muurschildering van Marian, Tiny en nog vele anderen klaar was. Het is een prachtig schilderij geworden. Maar binnenkort gaat het houten paneel in de muur ervan af. Dan gaat Ilona het schilderij aan de een of andere instantie aanbieden. Die zullen daar blij mee zijn, maar ik vind het zonde. Maar het kan niet anders, dat is dus het noodlot van de 'kunst' in het algemeen en kunst bij Thuisbij in het bijzonder.

Bij de rondetafelgesprekken hoorden we dat onze oud-Thuisbij-ers het erg aardig doen bij hun nieuwe woonadressen, zoals Strammerzoom in Akersloot en Meerstaate in Heemskerk. Daar krijgen ze de aangepaste zorg, die bij hun nieuwe situatie past.

Aan het aanrecht wordt gewerkt aan een prei-schotel. Die verspreidde een heerlijk geur en smaakte later in de morgen verrukkelijk. Ik kreeg zoals in oude tijden een portie voor Margreet mee.

Ons bereikte het bericht dat onze portierster Nathalie op haar oude plek terug is. Ik weet wel zeker dat dat voor ons huis een aanwinst is. Het idee alleen al is een oprechte aanwinst voor Geesterheem. Nou alleen maar hopen dat zij bij ons genoeg uren krijgt. Ze heeft haar oude functie bij ons terug. Ik hoop voor ons en voor haar dat ze de bijpassende uren ook terugkrijgt. Soms is terug naar de oude tijden geen achteruitgang maar een vooruitgang.

Vanavond speelt Ajax. Duimen!

Lees alle dagboek verslagen op https://uitgeest.thuisbij.eu/dagboek-van-jan