Thuisbij - het dagboek van Jan

Wat ooit als therapie is begonnen, mondde uit in een dagboek met boeiende en soms ontroerende verhalen. In deze column schrijft Jan Baaij over zijn dagen bij Thuisbij Uitgeest.

"We luisterden geboeid naar het smeuïge taaltje, dat ons de geschiedenis van Adam en Eva vertelde."

Vrijdag 21 december 2018

Deze vrijdag vierden we de 'kerst' bij Thuisbij. Bij de maaltijd werden we meer dan verwend door de kookvrouwen Natasja en Erica. Tjonge, wat hadden de dames hun beste beentje voorgezet. Ze hadden er alle tijd voor genomen. Natasja stond al om 08.00 achter het aanrecht van Thuisbij. Ze waren al bezig toen ik naar binnen geloodst werd. Hoe laat Erica haar werkplek innam weet ik niet, maar dat moet ook op tijd geweest zijn, je rook het feestmaal al van verre. De 'meiden' werken het menu uit dat Natasja uitgekozen had. En wie Natasja een beetje kent, weet dat die altijd in ruime mate te werk gaat bij haar keuze.

Wij zaten al gauw aan tafel, die feestelijk gedekt was. Wij zaten gezellig aan over twee tafels. Tijdens de maaltijd hield gast Jan Buur een kostelijke lezing in het West-Fries. We luisterden geboeid naar het smeuïge taaltje, dat ons de geschiedenis van Adam en Eva vertelde. Jan deed het hele hoofdstuk van Genesis uit zijn hoofd zonder een keer te haperen. Daar kan menige pastoor in de 2018-kerk een voorbeeld aan nemen.

Opmerkelijk was het eetgedrag van de heren/gasten Henk en Jan. Bekend mag worden verondersteld dat de heren bij hun keuze van de warme maaltijd steevast kiezen voor de Hollandse pot, te weten aardappelen, groenten en vlees met vette jus. Maar vandaag was dat anders. De kroonprinsessen Natasja en Erica hadden hun best gedaan iets bijzonders te creëren. En dat ging erin. Er werd zelfs door de heren minstens twee keer opgeschept, zo lekker was het.

Juf Marrigje van de ballen was er ook eventjes. Ze gaat vandaag op vakantie naar de Franse sneeuw. Ze vertelde nog even gauw dat ze met dochter Anne al iets van ideeën had bedacht voor de tekeningententoonstelling van de werken van Anne.

De warme maaltijd ging probleemloos over in de kerstborrel. Dat leidde tot warme gesprekken aan de beide tafels. De zogenaamde uitloop van het kerstdiner was een voorbeeld van gezellig natafelen. En daar werd ruimschoots gebruik van gemaakt. Het was – zoals Ilona mij ooit vertelde – een voorbeeld van niks moet, maar alles kan.

Lees alle dagboekverslagen op http://uitgeest.thuisbij.eu/dagboek-van-jan.