Column Monique Teeling - Dennemans

Onze kerstboom werd vroeger pas geïnstalleerd als de verjaardag van onze zoon voorbij was. Midden december is een mooi moment om met versieren te beginnen. Maar nu hij in de stad woont en zijn verjaardag daar viert, hoeven wij niet meer te wachten. Daarom toog ik opgewekt op 5 december naar een tuincentrum waar legio bomen netjes stonden te wachten om opgehaald te worden. Mijn ervaring met deze zaak was goed, de boom van vorig jaar was zelfs na drie weken nog steeds niet uitgevallen en dat vind ik een heel prettige bijkomstigheid. Ook nu stonden er weer prachtige bomen voor de prijs die je kunt verwachten. Hij werd tot een pakketje verpakt en de verkoper was zo galant om het geval in mijn auto te positioneren. Hij had daarvoor nog vakkundig een gat in de stam geboord zodat ik hem, atechnisch als ik ben, met gemak op de handige voet kon spiesen. Zo had ik dat eerder gefixt en zo ging ik dat nu weer doen. De kinderen zouden de volgende dag komen eten en het leek mij gezellig dat de den hun vriendelijk tegemoet zou shinen. Hij was best zwaar zo in je eentje maar met enig kunst- en vliegwerk legde ik 'm op de vloer in de kamer. "Zo mannetje," fluisterde ik liefdevol, "wij gaan jou eens even netjes neerzetten en aankleden." Zoals altijd, wanneer ik de kerstboom toespreek, zei hij niets terug, heel begrijpelijk als je hulpeloos met je takken in een netje op je rug wordt gelegd. Ik tilde hem op en na enig gefriemel had ik hem op de voet staan, maar zag dat hij niet met het juiste frontje de kamer inkeek. Het moest toch een beetje symmetrisch staan allemaal. Sommige mensen kopen daarom een kunstboom om van het gelazer af te zijn maar ik wil dennengeur ruiken en ja ik weet dat je dat uit een spuitbus kunt halen maar dat is mij allemaal te nep! Ik draaide het hele zaakje een kwartslag om vervolgens, als Rembrandt die zijn Nachtwacht inspecteerde, te bekijken of het klopte. De natuur had aan de linkerkant beter zijn best gedaan dan aan de rechterkant waar de takken veel verder uitstaken en dat was geen gezicht. Ik kon ze afknippen maar dat wilde ik pas in uiterste nood. Eerst nog maar even verder draaien. Hij wiebelde en had de neiging naar rechts te kiepen maar ik had 'm in de smiezen. Hoewel ik op mijn hoede was bleek ik teveel geconcentreerd op de symmetrie en vergat de zwaartekracht. Op een onbewaakt ogenblik donderde hij zonder enige waarschuwing richting bankstel en dook ik naar voren in een verwoede poging het ongeluk af te wenden. Met een enorme klap lag ik languit op de vloer met dennemans bovenop mij. Ik hoopte vurig dat niemand naar binnen had gekeken tijdens deze freestyle wrestling met m'n boom.