Thuisbij - het dagboek van Jan

Wat ooit als therapie is begonnen, mondde uit in een dagboek met boeiende en soms ontroerende verhalen. In deze column schrijft Jan Baaij over zijn dagen bij Thuisbij Uitgeest.

"We waren zo serieus bezig dat we vergaten te geiten, waar we normaliter erg goed in zijn."

Vrijdag 7 december 2018

Na het ontwaken en wassen heeft Truus mij in Geesterheem opgehaald. We boften dat het droog was. Daar zag het vlak voor onze heenreis echt niet naar uit. De groep aan de tafel bij Thuisbij was tamelijk groot, onder andere door de aanwezigheid van Winnie. Zij genoot bij onze groep haar laatste maaltijd. Vanaf maandag gaat zij in Strammerzoom in Akersloot wonen. Ze wordt daar weer vereend met Nel.

Jan is een gevaar bij het vervoer naar Thuisbij. Hij loopt zo 'rot' dat hij steeds dreigt te vallen, ook bij het in- en uitstappen in de auto. De vrijwilligers van Thuisbij wandelen Jan naar Thuisbij in een rolstoel. Voor het vervoer bij slechte weersomstandigheden hebben ze samen met Margreet een prettige oplossing gevonden. Marrigje kwam ons al gymmend voorbereiden op het 'keuringsbezoek' van Gemeente Uitgeest. Die komt kijken hoe goed wij onder leiding van onze gymjuf onze stijve spieren trainen zodat de gemeente haar ondersteuning verantwoord blijft vinden. Wij deden bijna een uur lang onze 'stinkende' best. Marrigje trainde ons dat het een aard had. We waren zo serieus bezig dat we vergaten te geiten, waar we normaliter erg goed in zijn. We voelden ons zo afgetraind dat het na afloop van de training verrassend rustig was.

Na de training kregen we nog even bezoek van Natasja. Die komt ergens rond de kerst haar kookkunst tonen. Verleden jaar heeft ze dat ook gedaan en dat smaakte helemaal eindeloos. Wij waren wel in voor een herhaling maar kok Natasja wilde wel even weten waarvan we wilden genieten. Toen we een kwartier van alles door elkaar geroepen hadden, zei Natasja dat ze het wel wist en vertrok ze met een glimlach op haar gezicht. Wij laten ons graag door haar verrassen. Ilona en ik kwamen droog thuis. In Geesterheem hadden ze het begin van de kerstversiering gemaakt. Wij moesten even kijken. Het was geweldig en indrukwekkend. Het zag er al aardig kerstachtig uit. De kerstboom was zo goed als helemaal rood. Geen groen meer te bekennen.

Lees alle dagboekverslagen op http://uitgeest.thuisbij.eu/dagboek-van-jan