Thuisbij - het dagboek van Jan (vrijdag 8 december)
Column Jan BaaijWat ooit als therapie is begonnen, mondde uit in een dagboek met boeiende en soms ontroerende verhalen. In deze column schrijft Jan Baaij over zijn dagen bij Thuisbij Uitgeest. Maar als ik even persoonlijk mag spreken: ik was blij toen de juf de cooling down aankondigde.
Vrijdag 8 december 2017
Deze vrijdag hadden we van des hemels wege de eerste sneeuw van het jaar. Op de heenweg naar Thuisbij was het nog regen en natte sneeuw, maar toen schoondochter Natasja mij tegen 13.00 uur naar huis reed, viel de eerste witte hagel en later de witte sneeuwvlokken. Helaas werd het geen sneeuw van langdurige aard, want nu – 14.00 uur – is alle wits weer verdwenen.
Het was vrijdag schreef ik al. Voor sommige gasten van Thuisbij werd het een drukke ochtend. Tijdens het begin van de Thuisbij-dag was het gesprek doorspekt met het ophalen van de Sinterklaas- herinneringen. Het was zowel voor de mensen van Geesterheem als de gasten van Thuisbij een heerlijke dag geweest met cadeaus die van een zalige warmte vertelden. Iedereen was er nog vol van. Je kunt het tafelgeluid in de woonkeuken dan ook het beste omschrijven als een gezellige herrie. Die kwam van sommigen tot ons als 'gekakel.'
Niet iedereen was op dezelfde tijd binnen. Een van de laatste die binnenstapte was onze Pilates- docente Marrigje. Ze begon haar aanwezigheid met een kopje lekkere Thuisbij-koffie. Maar dat duurde niet lang, want weldra zaten we aan de veredelde ochtendgymnastiek, aan een van de ronde tafels klaar voor de door Marrigje gedicteerde oefeningen. De Thuisbij-ers deden al dan niet opgewekt aan de oefeningen mee. Na een dik half uur was de begin-glimlach al enigszins vervangen door wat voorzichtig gekreun. Maar hoe dan ook, het bleef gezellig.
Het moet gezegd, de oefeningen van Marrigje waren pittig en ze misten hun doel niet. Hoe langer de Pilates-les duurde, des te soepeler bewogen onze stramme knietjes en heupen. De eigenaars van een telefoon legden de rondvliegende ballen met grote liefde vast op de digitale plaat. Maar als ik even persoonlijk mag spreken: ik was blij toen de juf de cooling down aankondigde. Dat bleken in feite gewoon de laatste oefeningen van de ochtend. Marrigje bleef erbij glimlachen, maar het bleven ook wel oefeningen. En hoe meer onze spieren zich moesten inspannen, hoe geslaagder wij en zij de eerste lessen van Pilates vonden.
Ondertussen had de keukenploeg zijn best gedaan op de creatie van hun macaroni. En toen wij er later van proefden, moesten wij spreken van een meer dan gewoon gerecht, dat werd afgesloten met licht warme griesmeelpudding met natuurlijk bessensap. En zo hoort het ook. Het weekend was zalig begonnen.
Lees alle dagboek verslagen op http://uitgeest.thuisbij.eu/dagboek-van- jan