Thuisbij - het dagboek van Jan (24 november 2017)

Wat ooit als therapie is begonnen, mondde uit in een dagboek met boeiende en soms ontroerende verhalen. In deze column schrijft Jan Baaij over zijn dagen bij Thuisbij Uitgeest.

Frans heeft namelijk al gevraagd aan Marrigje wat 'we' de volgende les gaan doen.

Erg veel zin om te schrijven, had ik deze vrijdag (24 november) niet. Ik had zelfs expres mijn aanteken-blocnootje in mijn koffertje gelaten. Ik zei tegen mijn mede-thuisbijer Frans dat ik het wel onthouden zou, zoveel was er niet te onthouden. En over het eten mocht ik van een trouwe lezer niet zoveel meer schrijven, dat was toch vaak alleen maar dat de warme hap weer erg lekker was.

Vandaag ook weer, we aten een kipstoofpotje. De aardappelen werden bereidwillig geschild door meesterschiller Piet. De stoofpot werd klaar gemaakt door Erica en Frans. De kenmerken waren oude bekenden van het aloude kippenstofpotje. Het was zo lekker, dat er zo nu en dan aan tafel bij het happen spontane stiltes vielen, maar dan hele lekkere stiltes.

Tijdens de voorbereidingstijd manifesteerde zich nadrukkelijk Marrigje. Marrigje met de roze ballen om volledig te zijn. Ze had een hele gevulde tas met ballen bij zich. We zullen haar dus op meerdere dagen bij Thuisbij zien. Zo hebben we vandaag gezien wat wij van de docente Pilatus-beweging kunnen verwachten, dat wil namelijk wil zeggen, dat zij de hele bevolking van de grote tafel in de Thuisbij-keuken spontaan laat bewegen.

Dat wil zeggen de meedoende (hoofdzakelijk) mannen. Zij rollen de ballen van de ene kant van de tafel naar de andere. En een lol dat zij daarbij hebben, het is te gek. Lol is daarbij het zwakke woord. Beter is het om zalig of fantastisch te gebruiken. Frans heeft namelijk al gevraagd aan Marrigje wat 'we' de volgende les gaan doen. Hij heeft voor die les al belet aangevraagd, hij heeft al zo gezegd voor die les een date bij Marrigje. Ja, Pilatus-beweging heeft allure dankzij de ballen van Marrigje.

Ondertussen was Carola in de andere kamer van Thuisbij bezig samen met Sjaan, Tess en Tinie van aan stukjes gezaagde boomtakken Kerstmannen te maken. Grappig en leuk. Tenminste als je de kunst verstond die stukken boomtakken met een watten baard en een rood gekleurde mijter leuk te  vinden. Je kunt deze les ook een les 'houtjes zagen' noemen. Maar dan heb je lang zoveel lol niet. En lol hebben ze bij Thuisbij zat. Als ze van stukken vuistdikke takken kerstmannen maken. Of als met ze roze ballen over de tafel rollen onder het motto 'lach of ik schiet'.

Lees hier alle dagboek verslagen.