Thuisbij - het dagboek van Jan

Wat ooit als therapie is begonnen, mondde uit in een dagboek met boeiende en soms ontroerende verhalen. In deze column schrijft Jan Baaij over zijn dagen bij dagbesteding Thuisbij.

Toen wreekte zich meteen het enige gebrek van het dier: hij had nog geen naam.

Vrijdag 28 juli 2017
Het grootste deel van de gesprekken aan de Thuisbij-tafel had maar een onderwerp, namelijk de nieuwe hond die op de planning van het gezin van Rob, Ilona, Bram en Daan stond. Enkele weken geleden berichten wij u in onze kolommen van het verscheiden van Arie, de huishond. Er kwam wel een nieuw huisdier maar – zo verzekerde men ons – niet meteen.

Nou, vandaag ging de beeltenis van het potentieel nieuwe huisdier van hand tot hand, klein en mollig, kleur diverse soorten bruin. Het ras werd er ook bij gezegd, maar aangezien uw kronikeur geen grote kenner van hondenrassen is, heeft hij slechts onthouden dat het een soort terriër is. Als alles gaat zoals gepland, wordt er aanstaande zaterdag kennis gemaakt in de wereldstad Losser in Twente.

De potentiële beeltenis van het toekomstige Thuisbij-dier stond al meteen op de telefoon van Ilona te prijken. Die ging van hand tot hand en werd door de meerderheid van de Thuisbijers bewonderend toegesproken in de trant van 'wat een schatje', 'wat een lieverdje', 'wat een poppie' en meer van dat soort namen. Toen wreekte zich meteen het enige gebrek van het dier: hij had nog geen naam. Maar daar zitten ze bij Thuisbij niet mee. Er werd een lief geel stukje karton te voorschijn gehaald en een vlot schrijvende zwarte stift en Ilona riep met blijde stem "Roept u maar".

En men riep dat het een lieve lust was. Ilona kwam al gauw met Harrie of Harry. Of Karel, dat weet ik niet meer. Dat zal het – als de jongeheren Thuisbij het eens kunnen worden - dan ook wel worden. U kunt – beste lezer - nog meedoen aan de keuze. Wel opschieten, je kunt zo'n dier niet te lang naamloos over de aarde laten lopen. Het moet van Ilona een beetje stoere naam zijn (het dier is een mannetje) die je ook nog een beetje leuk kunt afkorten.

De maaltijd van vandaag werd bereid door Erica. Met enig toverwerk werd het kleurrijke couscous in twee schalen opgediend en met graagte opgeschept en naar binnen geschept. Aan de ronde creativiteitstafel leefde men zich onder leiding van Marian helemaal uit aan de vervolgcursus van Thuisbij. De deelnemers aan de cursus waren urenlang heerlijk bezig en konden maar moeilijk tijd vinden om te komen happen. Op de vraag van een van hen of deze of gene techniek ook toegepast mocht worden, hoorden wij Marian enthousiast toelichten "Toe maar, leef je uit! "

We aten heerlijk Erica's couscous en opperden tussen de happen door nog minstens 30 stoere hondennamen. Allemaal enig.

Lees alle dagboek verslagen op http://uitgeest.thuisbij.eu/dagboek-van-jan