Column huisarts Dirk Jan van Wijk

Over zien

Op het moment dat ik dit stukje schrijf is het 15 april 2017. De dag voor Pasen. En de dag dat mijn moeder 90 jaar zou zijn geworden. Mijn moeder is tweeëneenhalf jaar geleden overleden. En inspireert mij om nu een stukje over 'zien' te schrijven. (Zo beleeft zij ook een soort wederopstanding!)

Mijn moeder hield vooral van lezen, bridgen en borduren. Tien jaar voor haar overlijden werd ze plotseling vrijwel blind. In één klap kon ze al haar hobby's niet meer doen. Ik heb haar nooit horen klagen. Ze genoot van het contact met andere mensen en leek de dingen nog scherper in de gaten te hebben dan daarvoor. Ze kon nauwelijks kijken, maar had alles door!

Kijken
Kijken (waarnemen) kunnen we bijna allemaal vanaf onze geboorte. Er valt licht in onze ogen en wij krijgen een beeld in ons hoofd. Iedereen die kan kijken, vindt dat heel gewoon. Tenzij je quantumfysicus bent, dan kijk je met andere ogen. Alles om ons heen, of we dat nu wel of niet waarnemen met onze ogen, bestaat uit atomen en die zijn voornamelijk leeg. Hoe kan het nu dat we in die lege ruimte allemaal hetzelfde huis en dezelfde boom zien en allemaal niets zien tussen ons en dat huis? Quantumfysici hebben bedacht dat het vooral energieverschillen zijn, die we zien. Onze ogen zijn de ontvangers van straling, zoals ook een televisie of radio.

Zien
En dat beeld dat we ontvangen, interpreteren we vervolgens allemaal verschillend. En dat noemen we 'zien'. We kunnen die boom mooi vinden en dat huis stevig. En we kunnen ons wel of niet bewust worden van dat beeld. Gelukkig zien we de meeste dingen niet bewust. Er is immers zóveel, dat we er anders knettergek van zouden worden!

Voorbeeld
Een bekend voorbeeld om dit te illustreren is dit eenvoudige plaatje. Je neemt zwarte en witte vlakken waar en interpreteert hierin een (mooie of lelijke?) witte vaas of de contouren van twee gezichten (die elkaar agressief benaderen of juist op weg zijn naar een tedere zoen?).

Keuze
Het grappige is dus dat je kunt zien wat je wilt!
Zie je in de straat je favoriete auto, de slechte staat van het trottoir of de bloesem aan de bomen? En zie je in die bloesem het vrolijke voorjaar of de angst voor je boompollenallergie? Je kunt dus kiezen wát je ziet, hóe je dat ziet en hoe je dat belééft. Je kunt je eigen perspectief kiezen, zelfs als je gezichtsvermogen slecht is! Geweldig toch?
Geloof dus vooral je eigen ogen als je blij wordt van wat je ziet! En bevalt het je niet, kies dan een andere invalshoek!

Mijn moeder kon slecht zien, maar zag veel en genoot ervan. Dank je wél, mam, voor het inzicht dat je me nog altijd geeft!