Column Monique Teeling

LINDA.

Ooit kocht ik de allereerste LINDA., het glossy maandblad van Linda de Mol waar iedereen het over had en nam 'm mee op vriendenweekend om nieuwsgierig door te bladeren. Later nam ik een abonnement en zegde dit na een jaar weer op omdat ik toen vond dat ik genoeg LINDA. tot mij had genomen. Na die hele tijd LINDA.loos door het leven te zijn gewandeld, kreeg ik voor moederdag een abonnement en dat was toch weer leuk maar 't stopte automatisch na een tijdje en ik liet het zo. Als er dan eens iets interessants in zou staan dan kocht ik het wel eenmalig bedacht ik zuinigjes.

Maar nu na vier jaar lag daar ineens die brief op de mat met levensgroot LINDA. in de linker bovenhoek. Benieuwd maakte ik de brief open en ging er goed voor zitten want ik krijg zeker niet dagelijks een brief van Linda de Mol. Er stond: "Beste mevrouw Teeling, Het is alweer een tijdje geleden dat we afscheid van elkaar hebben genomen. We durven best te erkennen dat we je een beetje missen en dat mag je weten ook. Daarom hebben we nu een fijne aanbieding voor je. Word weer abonnee van LINDA. En ontvang een Fred de la Bretoniere tas t.w.v. € 149 cadeau. Je kunt kiezen uit 2 kleuren: zomers geel of classy bruin." Wat énig, dacht ik en zag direct dat het de classy bruine zou worden want het geel was een soort urinegeel en ik heb niks urineachtigs in mijn kledingkast dat hiermee matcht. Nou ben ik geen tassenfreak en al helemaal geen merkengirl maar dit tasje zag er wel geinig uit en ach als ik het dan toch cadeau kreeg. De tekst ging verder: "Deze tas is gemaakt van hoogwaardig leer, heeft een mooie contrasterende voering en een verstelbaar hengsel. Je betaalt slechts € 84,25 i.p.v. € 233,25. Lieve groet, Linda de Mol en Jildou van der Bijl."

Huh? Eerst kreeg ik het cadeau en nu moest ik € 84,25 neertellen voor een tasje waar ik met veel moeite net een lippestift in kon proppen? In ene had ik er flink de ziekte in en vond ik die zogenaamd lieve groet van Linda en haar Jildou helemaal niet zo lief. Mij eerst lekker maken met een geschenk en vervolgens een grove rekening presenteren. Wat waren dat voor rare cadeau's? Ik weet niet hoe dat er bij Linda thuis aan toe gaat maar ik heb nog nooit voor een cadeau hoeven betalen. Als ik presentjes voor vriendinnen koop dan geef ik dat met liefde en een strikje. Beetje vreemd om daar het bonnetje bij te leveren. Ze léken me leuke types Linda de Mol en die Jildou met hun lange blonde lokken. Schrijven dat ze mij missen klonk aanvankelijk schattig en aandoenlijk maar ik geloof er geen barst van. Betalen voor een cadeau…Weinig classy.